Blogger Hennie: 'Ouderen met autisme is nog altijd een onderbelicht onderwerp'

Cor was een cliënt van mij, maar is inmiddels enige jaren geleden op hoge leeftijd overleden. Cor werd bij ons aangemeld als een man met narcistische trekjes, cognitieve problemen en gedragsproblemen, zoals 'belterreur' (ken je die term?).

Het zorgteam van het verpleeghuis zat met de handen in het haar. Als Cor niet op de afgesproken tijd geholpen werd, belde hij het noodnummer van de politie. Dan kwam de politie kijken. Ook schreef Cor vele klaagbrieven naar de directie en zocht hij tv-programma's op. Cor had ook 'geloofswaanzin', waar hij erg in kon doordrammen. En dit is slechts een kleine greep uit het gedragsassortiment van Cor. Cor was altijd al een beetje 'vreemd' geweest, hoor.

Uit de heteroanamnese met zijn twee kinderen bleek wel dat Cor niet makkelijk was. Zijn huwelijk stond op springen, maar omdat hij zo rond zijn 55ste gediagnosticeerd werd met de ziekte van Pick, verklaarde dat veel voor de familie (vandaag de dag frontotemporale dementie, die gepaard gaat met grillig en ontremd gedrag). Cor woonde vanaf die tijd al in een ggz-instelling, maar verhuisde ruim 25 jaar later naar het verpleeghuis. 

Na de aanmelding bij de ggz, ging Cor de molen in. Bij ggz ouderenzorg is het in- of uitsluiten van somatische aandoeningen één van de eerste dingen die we doen. Dus bloedbeeld, beeldvormende onderzoeken en daarna nog even testen. Er kwamen geen bijzonderheden naar voren; zelfs de MRI van het brein was goed en passend bij een man van 80. En dat was interessant, want op mijn vraag of er verschil zat tussen de MRI van 25 jaar geleden en nu, bleek het antwoord 'nee' te zijn. Dat is bij een FTD zeer onwaarschijnlijk. Je raadt het waarschijnlijk al...

Na het afnemen van testen, observaties in de kliniek en huisbezoeken in het verpleeghuis, kwam de trieste conclusie dat er jaren geleden een zeer grote fout is gemaakt. Cor had geen Pick, maar autisme. Door verschillende factoren als leeftijd, verhuizing en personele wisselingen, heeft Cor veel gedragsproblemen geuit. Er was ook geen passend begeleidingsplan, want men wist niet beter. 

Ouderen met autisme is nog altijd een onderbelicht onderwerp. In tegenstelling tot nu, werden mensen daar vroeger niet op getest en wist men niet wat het was. Mensen met autisme werden als lastig ervaren, verdwenen het klooster in of leidden een onrustig of eenzaam leven. Nog steeds komen wij bij onze ggz niet-gediagnosticeerde ouderen tegen. Mensen die dus op hoge leeftijd te horen krijgen dat er sprake is van autisme. En je moest eens weten hoe vaak we dan horen: 'Had ik dit maar eerder geweten'.

Met goede uitleg en interne begeleiding is Cor teruggegaan naar zijn appartement. Er zijn nog veel klachtenbrieven geschreven en de politie kwam ook nog wel eens langs. Ons advies rondom die politiebezoekjes was overigens simpel: geef oom agent een bakkie koffie en zet hem bij Cor. Zodoende kan de politie zelf ervaren dat Cor een bijzondere man is en het past ook nog eens mooi in het kader van eigen regie, toch?

Bij 112 kwam een notitie dat als Cor zou bellen, er niet meteen groot uitgepakt werd. Nu maar hopen dat er geen brand uitbreekt...