Apothekersassistent Ellen - Doosjes schuiven

Daar was de uitnodiging. Ik mocht kijken in de apotheek!

Daar ging ik dan, op mijn opoefiets. Ik had klotsende oksels van de spanning. Het was erg mooi weer op de dag dat ik erheen fietste.

De gedachten raasden door mijn hoofd: wat als ik dit leuk vind? Dan ga ik straks in de grote stad naar de opleiding voor apothekersassistente volgen. Wat als ik het niet leuk vind? Dan moet ik wéér iets anders zoeken… Zou ik het wel kunnen? Is er wel een goede boterham mee te verdienen? Zal het wel iets met scheikunde te maken hebben?

Het oude gebouw zag er anders uit dan wat ik in gedachten had. Vroeger, in het dorp waar ik vandaan kwam, hadden we zo’n groot, statig gebouw als apotheek.

Misschien zat deze apotheek al lang op deze locatie gevestigd. Het leek wel een woonhuis, dacht ik. Gelukkig zat mijn haar goed die dag.

Ik zette mijn fiets op slot en haalde diep adem. Daar ging ik dan!

‘Doe je best Ellen, wie weet moet je hier stage lopen later’, zei ik tegen mezelf.

Ik kwam binnen in een kleine ruimte. Zo klein dat er maximaal vier mensen konden zitten. Er hing een kenmerkende muffe geur van te veel mensen in een te kleine ruimte. Ik werd er niet enthousiast van. Vanbuiten leek het een stuk groter en minder oud, dit zag er zó gedateerd uit. Zelfs de computers waren oud. Er zat nog een grote beeldbuis achter de computerschermen. Het rook er niet fijn en het zag er doorleefd uit.

In de kleine wachtruimte nam ik plaats. Er zaten ook twee patiënten. Van buiten zag het er vast uit alsof ik rustig aan het wachten was. Vanbinnen stond ik op scherp. Ik luisterde naar wat de assistenten aan de balie tegen elkaar en tegen de patiënten zeiden. Het viel me op dat er weinig privacy was. Ik zag de assistenten in de computer opzoeken of iets klaarstond. Dit haalden ze dan op en gaven de zakjes aan de patiënten.

Zodra ik aan de beurt was, voelde ik mijn gezicht rood worden. Het was de spanning. Om wat ik ervan zou vinden en om wat ze van mij zouden vinden.

Ik stelde mezelf voor en gaf een hand. De assistente opende de deur van een kamer naast de balie.

Daar stond ik dan…Achter de schermen!

Meer verhalen lezen van Ellen Kruize Kok? Via haar blogbundel 'Educated drugdealer' krijg je nieuwe verhalen. Ze schrijft nu het vervolg. In het najaar van 2022 hoopt ze een 2e boek te publiceren. De opvolger van Educated Drugdealer heet: 'Verhalen uit de apotheek'.

Alle verhalen en blogs kan je lezen op www.ellensocial.nl

Educated Drug Dealer

ISBN: 9789083166711

Aan de informatie in dit boek kunnen geen rechten worden ontleend. De medische informatie die gedeeld wordt, kan niet gezien worden als medisch advies. Voor medische adviezen over aandoeningen of geneesmiddelen dient men contact op te nemen met een arts.

Alle personen in mijn verhalen zijn denkbeeldig.