'Alles werd uit de kast getrokken om mij weg te pesten'

Het nadeel van werken in de zorg is dat de grootste meerderheid vrouw is. En waar veel vrouwen zijn, daar wordt veel geroddeld.

Ik werk al bijna 20 jaar in de zorg en heb een paar werkgevers gehad en bijna overal waren de roddels wel aanwezig. Bij een aantal ging het team eraan kapot.

Ook ik was bij één werkgever de dupe. Ik was geopereerd aan endometriose en dit was vergevorderd. Er volgde een volledige hysterectomie.

Mijn kinderwens was definitief ten einde. Na vier maanden uit de running te zijn geweest, was er een collega die grote bedenkingen had of ik wel daadwerkelijk geopereerd was. Zij benaderde alle andere collega’s en verspreide haar achterdocht jegens mij. Dat ging van kwaad tot erger.

Praten of uitleg geven had op haar geen effect. Alles werd uit de kast getrokken om mij weg te pesten.

Op het laatst deed zelfs de coördinerend wijkverpleegkundige aan het pesten mee. Elke week moest ik op kantoor verschijnen en kreeg ik te horen dat mijn werk niet deugde. Zelfs de teamcoach was om.

Ik raakte overspannen en zelfs tijdens het sterfproces van mijn moeder, werd mij duidelijk gemaakt dat mijn werk voor mijn privéleven ging. Bijna dagelijks werd ik gebeld. Ik meldde me daarna ziek, maar de wijkverpleegkundige accepteerde dit niet. Ik moest vrije dagen nemen.

Tja, daar beging ze dus een grote fout... Want ook al ben ik dan overspannen, bij onrecht ga ik de strijd aan. Ik kreeg zelfs een gesprek op het hoogste niveau. De directeur persoonlijk. Een deskundigenoordeel bij het UWV GAK werd aangevraagd. Helaas, voor deze werkgever gaf het UWV mij in alles gelijk en het ontslag waar ze op aasden ging niet door.

Ik kreeg overplaatsing naar een ander team in een ander dorp. Wat een verademing...

Ineens werd mijn werk weer gewaardeerd. Ik kreeg complimenten en ze wilden dat ik verder ging leren. Ik had nog wel dezelfde teamcoach van toen. Deze waaide met alle winden mee. Want tot mijn verbazing werd ik de hemel in geprezen. Hoezo onder invloed van de teamspirit!?

Na afbraak van mijn zelfvertrouwen werd dit in mijn nieuwe team weer opgebouwd. Ik ben hen nog steeds eeuwig dankbaar dat zij mij hebben laten zien dat er ook nog wel goede mensen in de zorg bestaan.

Helaas werken de betrokkenen nog steeds op hun zelfde plek. Zouden ze ooit op hun gedrag zijn aangesproken door die bewuste directeur? Ik zal het nooit weten.

Misschien denken ze nog eens aan mij en realiseren ze zich dat ze zich toch wel heel schandalig gedragen hebben.

Maar ik denk het eerlijk gezegd niet!