Een artikel uit Nice to know
12 keer stage-ervaringen om nooit te vergeten
Dit weekend vroeg ik naar jullie ervaringen tijdens stages die jullie nooit meer vergeten. Van heftige en verdrietige herinneringen, bijzondere stagebegeleiders tot grappige gebeurtenissen, ik heb het allemaal voorbij zien komen. Lees je mee?
1. Wat een begeleider
Cimmy-Lou: Dat ik niet meer wist hoe ik een gehoorapparaat in moest doen. Mijn begeleider met haar handen in haar zij erbij stond en weigerde me te helpen. Uiteindelijk huilend staan klooien bij de cliënt met die gehoorapparaten. Ze op de tafel neergelegd en weggelopen. Verschrikkelijke leerwerkplek was dat.’
2. Wat een toeval
Esther: Als eerstejaars leerling op de afdeling chirurgie werd er een zwerver met een necrotisch been opgenomen. Mij werd gezegd: “Ga even kijken, want dit zie je bijna nooit.” Dezelfde stage kwam er nog een zwerver met twee necrotische benen binnen op de afdeling. Dit heeft toch wel diepe indruk op mij gemaakt.’
3. Gelukkig werd het toch duidelijk
Geja: ‘Ruim 25 jaar geleden stage in de kraamzorg. Ik kom uit een degelijk gereformeerde bubbel. Bij het eerste gezin waar ik kwam hebben we er drie dagen over gedaan om erachter te komen welke van de mannen die we overdag spraken de vader van de baby was en samenwoonde met de kraamvrouw.’
4. Confronterende boodschap
Mariska: ‘Ik liep stage op een afdeling chirurgie in het ziekenhuis. Het was mijn tweede week en tweede late dienst. Er was aan het begin van de avond een patiënt overleden tijdens een OK. De overledene kwam terug naar de afdeling om nog gezien te worden door een schouwarts. Vlak voor het einde van de dienst werd de overleden persoon nog naar het mortuarium gebracht. Ik mocht mee (had ook nee mogen zeggen). Ik kwam terecht in een donkere kelder. Al een vrij bizar gevoel. Bij de koelcel in het mortuarium aangekomen hing daar een sticker met de volgende tekst “Geniet van het leven want het leven is maar kort”. Dat geeft wel even stof tot nadenken dan.’
5. Ai, ai, ai
Marijke: ‘Eerste dag werd mij voorgedaan hoe een, voor eenmalig gebruik, katheterzak geleegd wordt. Met een schaar inknippen en leeggooien in de pospoeler. De urine ging ernaast, over mijn gloednieuwe schoenen.’
6. Gelukkig was er die tweede ervaring
Karin: ‘Dat ik bij een cliënt was wezen kijken om de katheterzak te legen en tien minuten later ging mijn stagebegeleidster hem wassen, alleen zij trof hem dood aan in zijn bed. Ik moest erbij zijn met afleggen, i.v.m. een schoolopdracht. Toen ze meneer rechtop zette om zijn overhemd te wisselen, gingen de ogen open. Ik ben nog nooit zo bang geweest. Gelukkig in een latere stage er nog eens bij mogen zijn en die ervaring heeft het beter gemaakt.’
7. Wat verdrietig
Foka: ‘Het schuldgevoel dat je meedraagt, de rest van je leven. Een patiënt die naar huis wilde, omdat hij dood ging. Iedereen ingeschakeld, arts en nachthoofd en toch de volgende ochtend is patiënt dood. In 1987... Vergeet je nooit en toch weet iedere verpleegkundige dat je niet midden in de nacht patiënt naar huis laat gaan.
8. Een begeleider maakt of breekt je stage
Maaike: ‘Ik vergeet nooit meer mijn stage van de HBO-V in het Academisch Ziekenhuis in Groningen in 1995. Een begeleidster waar ik bang voor was. Ik deed niks goed in haar ogen. Een roddeltante pur sang, zag ik later. Het was afschuwelijk. Regelmatig huilend op het toilet gezeten en getwijfeld over de opleiding. Toch de stage afgemaakt en uiteindelijk tijdens mijn laatste stage in de wijkverpleging door een fantastische begeleidster het plezier in het vak teruggevonden. Nooit meer weggeweest uit de wijk en altijd contact gehouden met die lieve begeleidster. We moeten ons bewust zijn dat we als begeleiders van leerlingen iemand kunnen maken of breken.’
9. Persen hou je niet tegen
Desiree: ‘Mijn stage op de kraamafdeling. Ik en een andere leerling stonden op de verloskamers. Mijn gediplomeerde collega’s waren lunchen en hadden ons opgedragen dat de vrouwen die aan het baren waren onder geen beding mochten gaan persen. En ja hoor, met z’n vieren tegelijk wilden de dames gaan persen. Sta je dan als leerling… Toch maar iemand van haar pauze gebeld.’
10. Alles voor je diploma
Eline: ‘Wat ik echt nooit, maar ook nooit zal vergeten, naast de vele mooie herinneringen in de zorg, is dat bij mijn laatste stage ik uit mijn bed gebeld moest worden ‘s nachts om een overleden persoon te verzorgen. Dit was een verplicht aftekenpuntje toen en had dat tot die tijd niet kunnen behalen. Zie mij nog gaan midden in de nacht in de kou op mijn fiets. Maar hij is afgetekend en met vol trots kon ik mijn diploma halen toen.’
11. Wat een indruk heeft hij achter gelaten
Maaike: ‘Ik was tweedejaars HBO-V studente. Voor het weekend afscheid van een patiënt nemend die kwam te overlijden. Deze patiënt zei tegen mij: “Joe, joe zal ik nooit vergeten”. Thuis huilend onder de douche gestaan. Ik weet nog precies de naam van deze patiënt, hoe hij in zijn bed lag en hoe hij eruitzag!’
12. Mooie levensles
Sonja: Ruim twee jaar geleden begon ik op mijn 43ste zonder ervaring in de zorg aan de opleiding VIG, één dag school en drie dagen werken. Ik kan me mijn allereerste werkdag nog herinneren en dan met name de dame van bijna 100 bij wie ik samen met een collega binnen kwam om haar te helpen met de ADL. Mevrouw gaf zich letterlijk bloot, we mochten haar immers gaan wassen en aankleden. De kwetsbaarheid en afhankelijkheid die ik op dat moment zag zal ik nooit meer vergeten en neem ik tot op de dag van vandaag mee wanneer ik iemand mag verzorgen en/of helpen. En wat ben ik blij dat ik vanaf dag een blogs heb geschreven over de dingen die ik meemaak, nu ik bijna klaar ben met mijn opleiding is het heel leuk om dat terug te mogen lezen!
Colofon: FloorZorgt is jouw online zorgmagazine! Op dit moment lezen 80.000 unieke zorghelden mij maandelijks. Door middel van inspirerende blogs, relevante producten (kijk snel in mijn webshop!) mooie artikelen en zorgnieuws houd ik jou op de hoogte van alle ontwikkelingen in de zorg. Heb je mijn mobiele app al gedownload en volg je mij al op Facebook, Instagram of Linkedin? Wil je adverteren? Stuur me dan een mailtje en ik neem z.s.m. contact met je op of bekijk de mogelijkheden alvast hier. Ook ik maak weleens een foutje ;-) Heb je er één gezien? Mail het me. Ik ben je dankbaar!
Reageren op dit bericht?
Om te kunnen reageren op dit bericht moet je ingelogd zijn. Klik hier om in te loggen.